Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

ΚΑΜΕΛΟΤ



Αυτή την περίοδο η οικογένεια μας διανύει την χρυσή περίοδο της ΙΠΠΟΣΥΝΗΣ.
 Ανακυρήξαμε βασιλιάδες και ιππότες ανάλογα με το επίπεδο ηρωισμού που έχει ο κάθε ένας στο μυαλό του .Πραγματοποιήθηκε τελετή χρίσης, μετά την ανακήρυξη του Οδυσσέα μας ως τον ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ.

Ο Οδυσσέας λοιπόν ή αλλιώς Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος βρίσκεται τραυματισμένος μετά από μια φοβερή μάχη που είχε με τους εχθρούς του . Πολέμησε με ανθρώπους, τέρατα ,δράκους μάγισσες αλλά  επέστρεψε  στο βασίλειο του νικητής.

Αποφασίστηκε ,λοιπόν, να χρίσουμε αντικαταστάτη βασιλιά και ιππότες στρογγυλής τραπέζης.Οι τελετές χρίσης πραγματοποιήθηκαν σε κλίμα κατανυκτικό και με τον δέοντα σεβασμό.

Βασιλιάς Αρθούρος  -Φίλιππος
 
Ιππότης Λάνσελοτ -Μιχάλης
 
Ιππότης Γκάλαχαντ -Αλκίνοος

Κοιτάζω τα παιδιά μου ,στην πραγματικότητα τα χαζεύω γιατί κάθε φορά βρίσκουν τον τρόπο τους να ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ από τα ερωτηματικά τους .Κάθε ηλικία έχει διαφορετικό μηχανισμό άμυνας .Η αντιμετώπιση όμως του Οδυσσέα είναι κοινή .Σαν να υπάρχει μια κοινή άγραφη συμφωνία να βλέπουν τον αδερφό τους φυσιολογικό και να λειτουργούν χωρίς θλίψη ή μιζέρια.

.Για το παιδικό μυαλό πολλές καταστάσεις ζητάνε να βρουν την εξήγησή τους και πολλές'' αδικίες'' την αιτιολογία τουςΤο παιδικό βλέμμα έχει την ικανότητα να μετατρέπει ό,τι βλέπει σε παραμύθι και υπάρχει μια αθωότητα πραγματικά εντυπωσιακή γιατί μπορεί να ''βλέπει''την αλήθεια και να την μετασχηματίζει.Στα παραμύθια μπορούν τα πάντα να συμβούν χωρίς απαραίτητα να είναι φυσιολογικά ή καθημερινά. 

Είπα την λέξη κλειδί ''ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ''!Μετά από πολλά χρόνια έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι μια λέξη που δεν ασπάζομαι ούτε το νόημα της αλλά ούτε και την λειτουργικότητά της.΄΄Ολα ανήκουν στα χωράφια της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ και είναι απλά παραλλαγές αυτού που καλείσαι να δεχτείς σαν φυσιολογικό.Υπάρχουν τόσα φυσιολογικά όσα και η άνθρωποι γιατί κανένας δεν είναι ίδιος με τον άλλο.Οι άνθρωποι πολλές φορές στραγγαλίζονται από την απόκλιση του φυσιολογικού που βιώνουν και περνάνε την ζωή τους μίζερα και καταθλιπτικά θρηνώντας για αυτό που δεν κατάφεραν να έχουν ή να ζήσουν.
Ίσως σε μερικούς να φαντάζω ότι δεν έχω επίγνωση της κατάστασης,σε άλλους ότι είμαι αφελής ή υπερβολικά αισιόδοξη. Τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει .Η ζωή με δίδαξε ότι οι άνθρωποι μπορούν να υπάρχουν και με μορφές ή ατέλειες που  μας παραξενεύουν, μας σοκάρουν ίσως και να μας τρομοκρατούν χωρίς όμως να μειώνεται η αξία της ύπαρξης τους στο ελάχιστο.Τίποτα δεν μου κάνει πλέον εντύπωση και τίποτα δεν θεωρώ μη φυσιολογικό στον τρόπο που μπορεί κάποιος να υπάρχει στην ζωή μου .Διδάχτηκα να λειτουργώ με την πραγματικότητά μου και να απολαμβάνω την καθημερινότητά μου.
Τα αδέρφια του Οδυσσέα,οι αφανείς ήρωες του δικού μας έπους αντιμετωπίζουν αυτό που βιώνουν με μια αξιοπρέπεια που με εντυπωσιάζει .Διαχειρίζονται τα γεγονότα με θαυμαστή ωριμότητα για την ηλικία τους.Μερικές φορές ο Σπύρος αισθάνεται προβληματισμένος και ίσως λίγο ένοχος που τα παιδιά δεν είναι τόσο ανέμελα όπως τα υπόλοιπα της ηλικίας τους και ίσως έχει δίκιο κατά κάποιον τρόπο αλλά από την άλλη πιστεύω ότι αυτά τα μαθήματα ζωής γίνονται χρυσάφι και δια πλάθουν ανθρώπους μοναδικούς και συνειδήσεις σπάνιες.

Από το ΚΑΜΕΛΟΤ μια τρυφερή καληνύχτα!
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου